Summary. Join Danny and Dino as they search for Easter eggs in this EGGcellent lift-the-flap story! With rip-roaring rhyme and laugh-out-loud silliness, the Dinosaur that Pooped series has sold over 1.5 million copies around the world! Danny and Dino's big Easter tradition. was hunting for eggs on a chocolatey mission. Ssak lub gad o długiej szyi i głowie przypominającej żółwią, posiadający także długą płetwę grzbietową. Występuje w różnych częściach świata. 5 Karapaksowy – duże zwierzę podobne do żółwia, być może ssak, długości 3-13,5 metra. Posiada grzebień na grzbiecie lub rodzaj tłustego owłosienia. Znaleźliśmy 1 odpowiedź dla definicji "(łac.) łabędź - duży ptak o długiej szyi i mocnych skrzydłach". Sprawdź, czy pasuje ona do Twojej krzyżówki. K R Z Y Z O W K A A SDD wysiedli z furgonetki i podbiegli do najbliższego dinozaura. Był to ogromny diplodok o długiej szyi i ogonie. SDD przytulili go i pogłaskali po skórze. Diplodok spojrzał na nich ze zdziwieniem i zaciekawieniem. Nie wiedział, co to za dziwne stworzenia, ale nie wydawały się być groźne. Zaprzyjaźnił się z nimi i zaczął im Discover the pooptastic world of Dino and Danny, from bestselling authors Tom Fletcher and Dougie Poynter! Danny and Dinosaur sailed out to sea on a ship that was crooked and old. With a map in Dan's hand of a faraway land, where a pirate had buried his gold . . . So begins this hilarious, swashbuckling adventure for Tom Fletcher and Dougie Do druku kolorowanka Spacerujący T-Rex za darmo. Spacerujący T-Rex da colorare stampabile gratuito. Możesz wybrać swoje ulubione obrazy do pobrania, wydrukowania lub pokolorowania online lub offline. Pingwiny z Madagaskaru - Sezon 2 Odcinek 28 - Włochaty problem; Miłość o długiej szyi. Zobacz wszystkie subskrypcje. Włochaty problem; Miłość o długiej szyi. a p a t o z a u r; g i g a n t o z a u r; Podobne określenia. gad kopalny z rzędu dinozaurów; gad kopalniany z dinozaurów; kopalny gad latający z grupy pterozaurów; grupa kopalnych głowonogów; Powiązane określenia. ogromny gad kopalny o długiej szyi; Ostatnio dodane hasła. spodnio-buty na ryby; gatunek herbaty; odgłos pękania Cały dinozaur był "opancerzony", co sprawiało, że napadający na niego drapieżnicy mogli połamać sobie zęby na rzędach płytek kostnych. KENTROZAUR (Ken-tro-zaur) Znaczenie nazwy: kolczasty jaszczur Jeśli chodzi o wygląd tego imponującego dinozaura, był to czworonóg o długiej szyi. Jego zęby miały kształt ołówka, podobnie jak Saltasaurus. Niemniej jednak, najbardziej uderzającą cechą tego prehistorycznego gada były płytki kostne na skórze. Są one odpowiedzialne za początkowo mylącą klasyfikację tego dinozaura. HT5JQOh. Podczas gdy powierzchnią lądów władały dinozaury a niebo ” przecinały” pterozaury, głębiny wód opanowane były przez niemniej fascynujące zwierzęta. W dzisiejszym artykule przedstawiam wam jedno z nich – przed wami Elasmosaurus, rodzaj plezjozaura o wyjątkowo długiej szyi, fenomenalnie przystosowany do życia i łowów pod powierzchnią artystyczna ukazująca potencjalny wygląd Elasmosaurusa : Domena : eukarionty – Królestwo : zwierzęta – Typ : strunowce Podtyp: kręgowce – Gromada : gady – Nadrząd : zauropterygi Rząd : plezjozaury – Podrząd : plesiosauroidea – Rodzina : elasmozaury Rodzaj : elasmosaurus – Gatunek : i miejsce występowania : Stany Zjednoczone w szczególności Kansas – Pierre Shale, późna kreda 80,5 mln lat temu ( kampan ). Nazwa : Nazwa Elasmosaurus wywodzi się z greki i oznacza ” wstęgowatego jaszczura ” Charakterystyka : Dorosły osobnik Elasmosaurusa osiągał maksymalnie 14 metrów długości ( z czego praktycznie połowę stanowiła szyja ) oraz masę ciała w przedziale 2000 – 2200 i kompromitująca rekonstrukcja :• Elasmosaurus został odkryty przez lekarza wojskowego Theophilusa Turnera w zachodnim stanie Kansas – Stany Zjednoczone skamieniałość została wysłana do Edwarda Drinkera Cope’a w celu badawczym i identyfikacji. Cope jednak nigdy wcześniej nie miał sposobności zmontowania plezjozaura ale jego wstępnie pojęty pomysł zakładał, że duża liczba kręgów znajduje się głównie w ogonie, co skutkowało rekonstrukcją o długim ogonie, krótka szyją oraz głowie umieszczonej na złym końcu ( została ona umieszczona na ogonie ). Cope pomyślał, że sensowne były proporcje podobne do wielu współczesnych jaszczurek, które posiadają krótkie szyje i długie ogony, w końcu nikt wcześniej nie domyślał się istnienia plezjozaura 14 metrowej długości.• Następna część tej opowieści jest trochę ”zamglona” by podać dokładne dane ale przyjmowaną popularną wersją jest to, iż to Othniel Charles Marsh zdał sobie sprawę z tego, że rekonstrukcja Copa była niepoprawna a głowa Elasmosaurusa znajdowała się w złym końcu i zadrwił/wyśmiał on sobie z tego powodu z Cope’a. Wydaje się jednak, że to Joseph Leidy wykazał ten błąd na spotkaniu w Academy of Natural Sciences of Philadelphia w 1870 roku biorąc pod uwagę animozję pomiędzy Marshem i Copem w tamtym czasie, całkiem możliwe, ze Marsh użył sugestii Leidy’a jako przykład zdyskredytowania pracy Cope’a w tym samym czasie.• To właśnie tej krytyce przypisuje się tzw. ” wojnę o kości 1877 – 1897” gwałtowną i zaciekła rywalizację pomiędzy dwójką wcześniej wspomnianych panów w zakresie odkrywania nowych okazów wymarłych zwierząt. Łącznie odkrytych zostało 142 gatunków między innymi : Allozaurus, Brontosaurus, Celophisis, Dipodocus, Camarasaurus, Monoclonius, Stegosaurus oraz Triceratops -ważnych do dnia dzisiejszego jest 32 .Szkic ukazujący błędną rekonstrukcję szkieletu Elasmosaurusa według Edwarda Drinkera Cope’ :• Choć wiele gatunków zostało nazwanych Elasmosaurusem w chwili odkrycia to jednak w 1999 roku przeprowadzony przez Kena Carpentera przegląd wykazał, że tylko jeden gatunek typu Elasmosaurus platyurus można uznać za ważny. Różne inne gatunki przypisane do rodzaju uznano za wątpliwe lub sklasyfikowane w innych rodzajach np. został przeklasyfikowany na Hydralmosaurusa, jako Libonectes oraz jako Styxosaurus. We wczesnych stadiach późnej kredy plezjozaury ewoluowały lub zostały zredukowane do dwóch odrębnych grup.• Elasosaurus platyurus jest typem rodzaju jednej z tych grup , które miały długie szyje o stosunkowo krótkiej głowie w przeciwieństwie do polikotydów, które miały krótsze szyje i stosunkowo duże głowy. Późno kredowe z zachodniego wnętrza Ameryki Północnej mają niewiele wspólnych cech, które je oddzielają i są morfologicznie prymitywne. Jednakże jak wspomniano powyżej Elasmosaurus i niektóre inne maja pewne cechy pochodne, sugerowano, że Elasmosaurus był ściślej powiązany z Hydralmosaurusem i adaptacyjne/metoda polowania :• Dzisiaj Elasmosaurus jest jednym z najbardziej znanych na świecie gatunków plezjozaurów i jest typowym dla rodzaju Elasmosauridae. Grupa ta charakteryzuje się wyjątkowo długimi szyjami, proporcjonalnie dłuższymi niż bardziej standardowe plezjozaury, te długie szyje składały się z dużej liczby kręgów, które w przypadku Elasmosaurusa wynoszą siedemdziesiąt jeden, więcej niż u jakichkolwiek innych plezjozaurów.• Sama liczba kręgów nie tylko wydłużała długość szyi, ale również zapewniała większą elastyczność w celu dokładniejszej kontroli głowy, choć w bardzo wczesnych etapach rekonstrukcji uważano i przedstawiano Elasmosaurusa jakoby był zdolny do zwijania szyi, co było bardzo niedokładne a wręcz niemożliwe dla tego zwierzęcia. Szyja w ów rekonstrukcji miała być natomiast trzymana w pozycji pionowej co również było błędne.• Długa szyja pełniła kluczową rolę w metodzie polowania Elasmosaurusa, gdzie podpływał on do ławicy ryb najprawdopodobniej od dołu tak aby mógł ukryć ciało w nieco ciemniejszych głębinach po czym przypuszczał atak ( dłuższa szyja zapewniała mu większą obszarowo powierzchnię do ewentualnego pochwycenia zdobyczy ). Zbliżanie się do ofiar w postaci ławicy od dołu również na tle czystej wody powierzchniowej ułatwiało ich definiowanie, a także usunięcie metody obronnej migotania światłą z ich lśniących łusek aby zmylić drapieżniki. Taki sposób łowów był racjonalnie skuteczną formą karmienia, ponieważ Elasmosaurus musiał tylko ruszać głową i szyją a nie tracić energię na wykonywanie szybkich 7 metrowa szyja Elasmosaurusa pełniła kluczowa rolę podczas polowania na ławicę ryb zapewniając mu dodatkową powierzchnię do pochwycenia zdobyczy.• Elasmosaurus prawdopodobnie nie był szybkim pływakiem, chociaż wykorzystując taktykę stalkingową do zbliżania się do swojej zdobyczy od dołu nie musiał być. Płetwowate kończyny były sztywne i dobrze nadawały się do zapewnienia skutecznego poruszania się pod wodą , elementy szkieletowe korpusu takie jak pas piersiowy były również dobrze przystosowane do zapewnienia skutecznego wsparcia mięśniowego płetw tak aby Elasmosaurus mógł swobodnie pływać.• Choć Elasmosaurus został fenomenalnie przystosowany do życia w wodzie to ceną tej adaptacji polegała niemal na pewno na tym, że był on ograniczony jedynie do środowiska morskiego, ponieważ kończyny w kształcie płetw były tak sztywne ze nieużyteczne do popychania ciała wzdłuż nawet gdy Elasmosaurus był by aktywny na płytkich wodach to nadal musiałby utrzymywać ciało całkowicie zanurzone tak aby woda mogła podtrzymywać jego masę.• Elasmosaurus nie był w stanie unosić głowy ponad powierzchnię wody tak jak jest to powszechnie opisywane i ukazywane w sztuce i mediach, ciężar długiej szyi miał swój środek ciężkości za przednimi płetwami i ograniczony był mięśniami i kręgami uniemożliwiającymi zwierzęciu podnoszenie głowy i szyi. Niemniej jednak w jednym z badań stwierdzono, że szyje elasmozaurów były zdolne do 75-177 ° ruchu brzusznego, 87-155 ° ruchu grzbietowego i 94-176 ° ruchu bocznego w zależności tkanki między kręgami.• Głowa i ramiona Elasmosaurusa najprawdopodobniej działały jak ster jeśli zwierzę poruszało przednią część ciała w pewnym kierunku powodowało to, że reszta ciała poruszała się w tym samym kierunku , oczy zwierzęcia prawdopodobnie posiadały wizję stereoskopową zapewniając mu dostrzeganie nawet najmniejszej ofiary w ciemnych wodach .• Kluczem do zdobywania żywności były długie cienkie zęby Elasmosaurusa, które łączyły się ze sobą tak, że gdy ryba została złapana między szczęki zostawała praktycznie nadziewana na nie tak aby już nie mogła się wyswobodzić. Ten rodzaj zębów był również powszechny u innych elasmozauroidów jak i rybożernych pterozaurów. Charakterystyczną cechą Elasmosaurusa jest fakt, że w każdej premaxilli ( jedna z dwóch kości znajdujących się w górnej szczęce między kośćmi szczękowymi ) miał sześć zębów, a ponieważ były one przystosowane bardziej do chwytania niż miażdzenia zdobycz musiała być rozdrabniana przez gastrolity dla ułatwienia okaz czaszki Elasmosaurusa platyurus z bardzo wyraźnie widocznymi ”wyspecjalizowanymi ” :• Nie ma obecnie twardych dowodów wspierających tezy na temat dokładnego sposobu rozmnażania się Elasmosaurusa, większość paleontologów jest jednak zdania, ze był on bardziej żyworodny niż jajorodny co zmuszało by go do wychodzenia na ląd , co jak mogliście przeczytać wyżej nie było raczej dla niego możliwe. Żyworodność natomiast jest wspierana tym, że w okresie kredowym podobne do Elasmosaurusa gady morskie wydawały na świat młode właśnie tym sposobem, precedens ten jest znany dla istot takich jak Ichtiozaury i notosaury.• Obecnie żyworodność można obserwować u węzy morskich, co wskazuje na to, że jako grupa gady są zdolne przystosować się do nowych metod aby rozwijać się w różnym kopalny w postaci Ichthyosaurusa ukazujący nam , iż zwierzę to było w 100 % żyworodne. Dinozaury przestały istnieć 65 milionów lat temu, ale wciąż żyją w ludzkich umysłach. Z tego powodu dzisiaj porozmawiamy o rodzaje dinozaurów, podróż w czasie, aby zapamiętać starożytnych monarchów planety. Wskaźnik1 Kiedy żyły dinozaury?2 Trochę wielkie El łuski do piór3 cechy Zachowanie społeczne4 Co jadły dinozaury?5 rodzaje saurischowie6 Klasyfikacja ornithischicznych Neornitschowie7 Klasyfikacja dinozaurów zauropodomorfy8 Nazwy i opisy niektórych z najbardziej znanych Tyrannosaurus Pachycefalozaur Kiedy żyły dinozaury? Te kolosalne stworzenia żyły i panowały na Ziemi w tak zwanym Era mezozoiczna. To sięga jego początków 251 milionów lat temu, do czasu jego zniknięcia; 65 milionów lat temu. Ale dokładniej, musimy powiedzieć, że ten długi czas dzieli się na trzy części: Triasowy Jurajski Kreda W latach, które obejmują te okresy, kolosalnymi stworzeniami, które motywują ten post, były panujące kręgowce lądowe planety. Była to niezwykle zróżnicowana grupa gadów, która przestała istnieć wraz z masowym wyginięciem, które miało miejsce pod koniec tej odległej Ery. Trochę paleontologii Do tej pory sklasyfikowano ponad XNUMX rodzajów i XNUMX gatunków dinozaurów. Pomimo różnych rozmiarów, które mogły się wahać od 35 cm dla najmniejszych do 37 metrów dla najbardziej kolosalnych, dinozaury dzieliły pewne cechy. Wśród nich wyróżniają się grzebienie lub poroże, a także kończyny, które mogą utrzymać ich ciała prosto i które zagnieżdżają się w celu złożenia i podgrzania tam ich jaj. Jednak termin ten może być mylący. Jest tak, że inne grupy prehistorycznych stworzeń są błędnie określane jako dinozaury. Wśród nich wyróżniają się pterozaury, lepiej znane jako „pterodaktyle”. Dowodem, który je zdradza, jest to, że mieli proste nogi, chociaż wiadomo, że istniały dinozaury, które latały, a przynajmniej szybowały. Były też wodne. W tym miejscu należy pamiętać, że pierwszy z tych imponujących kolosów chodził na swoich dwóch tylnych kończynach, tak jak robią to dzisiejsze ptaki. Ale później przyszły czworonogi i te, które potrafiły chodzić w obie strony. Być może z tego powodu wielu paleontologów uważa ptaki za dinozaury. Wbrew temu, co wielu myśli, dinozaury zaczęły dzielić planetę z innymi zwierzętami, w tym ssakami. Chociaż były one mniejsze i zmuszone były żyć na małych obszarach na Ziemi, które należały do ​​wielkich gadów. Ale wraz z wielkim wyginięciem prawie wszystkie dinozaury zniknęły. W ten sposób gatunki, które udało się uratować, musiały ewoluować, aż dotarły do ​​obecnych ptaków i innych mniejszych grup stworzeń. wielkie wyginięcie Istnieją różne teorie dotyczące wyginięcia dinozaurów niezwiązanych z ptakami, którym, jak już zostało powiedziane, udało się przetrwać katastrofę. Wiadomo, że w tamtych czasach temperatura na Ziemi była bardziej wyrównana, upalna i z wysokim poziomem dwutlenku węgla i tlenu. Jednak wraz z ustaniem aktywności wulkanicznej te cztery cechy zmieniły się dramatycznie w atmosferze. W taki sposób, że jak prawie wszystkie dinozaury miały kolosalne ciała, wymagały dużej ilości tlenu. Ale ponieważ było coraz mniej tlenu, nie mogli przeżyć. To jedno z wyjaśnień podzielanych przez wielu uczonych na ten temat. Do ponurej już panoramy dodano, że czworonogi, jeszcze bardziej kolosalne niż dinozaury, zajęły swoje rutynowe przestrzenie, wpływając na nie znacząco, konkurując o pożywienie. Zamiast tego, ponieważ owady nie zostały zdziesiątkowane przez dziwny klimat w tamtym czasie, stały się źródłem pożywienia dla zwierząt mniejszych od dinozaurów. Zwiększyło to również ich szanse na przeżycie. To było coś, czego odmówiono tym większym, którzy wymagali znacznie więcej niż te kanapki. meteoryt Istnieje jednak inna znana wersja zniknięcia dinozaurów. To mówi o możliwości, że te stworzenia były ofiarami meteorytu o średnicy od pięciu do piętnastu kilometrów. To ten sam, który rozbił się na Jukatanie w Meksyku. Wraz z kolosalnym uderzeniem nastąpiły gwałtowne zmiany zarówno w temperaturze Ziemi, jak iw atmosferze, zmiany, które spowodowały śmierć większości gatunków, w tym tych stworzeń. Są naukowcy, którzy zapewniają, że wyginięcie mogło nastąpić w ciągu kilku godzin. El Volcán Inna teoria zakłada, że ​​wyginięcie wszystkich klasy dinozaurów Byłoby to dziełem największej eksplozji wulkanicznej wszech czasów. Takie wydarzenie miałoby swój początek w czasach, gdy Pułapki Dekanowe. Jest to jeden z największych łańcuchów wulkanicznych na świecie i znajduje się w Indiach. Erupcja byłaby tak kolosalna, że ​​ilość wyrzucanych gazów i pyłów uniemożliwiała przenikanie światła do atmosfery. Następną rzeczą był efekt cieplarniany, który radykalnie zmienił charakterystyka klimatu znane do tej pory, za pomocą których rośliny nie mogły już przeprowadzać fotosyntezy, a pożywienie zabrakło gigantycznym stworzeniom, które do tej pory panowały na planecie. łuski do piór Wyobrażamy sobie dinozaury jako ogromne jaszczurki z łuskami na skórze. Taki wizerunek utrzymuje się pomimo tego, że od dawna wiadomo, że wygląd tych stworzeń był inny. Może gdyby Hollywood sprzedało nam pomysł gigantycznego strusia, mielibyśmy więcej racji, ale tak nie było. Chociaż istniały dinozaury, które nie miały piór, prawda jest taka, że ​​większość z nich miała. Zostało to potwierdzone w 1864 r. wraz z odkryciem Archaeopteryxa. To stworzenie zostało uznane za brakujące ogniwo między dinozaurami a Ptaki. Ale od tego czasu dodano liczne skamieniałości, które potwierdzają teorię. W taki sposób, że wyobrażając sobie dinozaury w ten sposób, łatwo jest pomyśleć, że współczesny ptak, na przykład kazuar, może być gatunkiem, który wyewoluował z tych przerażających stworzeń, o których myśleliśmy, że były tak odległe, a nawet niesamowite. Teraz nadszedł czas, aby poznać najbardziej ogólne cechy dinozaurów. Tutaj zobaczymy, co odnosi się do taksonomii, wielkości, anatomii, metabolizmu, reprodukcji i zachowań społecznych Taksonomia Te kolosalne potworne stworzenia były kręgowcami i zostały skatalogowane jako zauropsydyjak wszystkie ptaki i gady. Ale w tej kategoryzacji są one pogrupowane według diapsydy. Dzieje się tak, ponieważ ich czaszki mają dwa doły skroniowe, w przeciwieństwie do żółwi, które grupują się jako anapsydy. Ale są jednakowo archozaury, jak krokodyle naszych czasów i pterozaury, które zniknęły 66 milionów lat temu. tamaño U dinozaurów rozmiar może wahać się od 15 cm, tak jak w przypadku kilku teropodów, do 50 m długości u gigantycznych roślinożerców. Anatomia Konstrukcja miednicy tych gadów ułatwiała im chodzenie w pozycji wyprostowanej, podtrzymując jednocześnie całe ciało niezwykle mocnymi nogami. Dodatkowo miały bardzo ciężki ogon, co zapewniało im wymaganą równowagę. W niektórych przypadkach ten ogon pomagał im chodzić na dwóch nogach, co jest znane jako dwunożność. metabolizm Dziś uważa się, że większość dinozaurów mogła mieć wysoki metabolizm i być stałocieplna, jak ptaki. Chociaż inni byliby bliżsi dzisiejszym gadom, więc byliby z zimną krwią. Powielanie Te gady były jajorodne i, jak wiadomo, tworzyły gniazda, w których chroniły swoje jaja. Ale zgodnie z oczekiwaniami, zanim musieli kopulować. Nie różniło się to zbytnio od sposobu, w jaki robią to obecnie jaszczurki. Więc samce zdeponowały swoje plemniki wewnątrz samic, aby po pewnym czasie złożyły jaja z już trwającymi embrionami dinozaurów. Pewne odkrycia sugerują, że wiele z tych stworzeń tworzyło stada i pilnowało wszystkich młodych. Chociaż byli też tacy, którzy woleli samotność. Co jadły dinozaury? To bardzo częste pytanie, ponieważ wraz z opowieściami kinowymi rozpowszechniło się przekonanie, że wszystkie te groźne stworzenia były pożeraczami ludzi. Koncepcja, która nie jest do końca poprawna. Z pewnością uważa się, że większość dinozaurów pochodzi od mięsożernych dwunożnych gadów. Mówiąc dokładniej, najwcześniejsze dinozaury najprawdopodobniej jadły mięso. Jednak przy ogromnej różnorodności, która miała miejsce, było ich tak wiele dinozaury mięsożerne i roślinożernejako owadożerne i rybożerne. Były też zwyczaje owocożerne i liściożerne, ale listę można rozszerzyć. Jak zobaczymy później, w dwóch rzędach, które klasyfikują te stworzenia, kilka imiona dinozaurów roślinożercy. Jednak zdecydowana większość drapieżników należy do saurischian. rodzaje dinozaurów Pod koniec XIX wieku Harry Seeley podzielił te stworzenia na dwa główne porządki. Jest to klasyfikacja, która jest nadal stosowana, chociaż istnieją rozbieżności co do tego, czy jest ona najwłaściwsza. Według Seeleya istnieją dwa rodzaje dinozaurów: ornithischowie Są to te oznaczone jako ptasie dinozaury biodrowe. To dlatego, że ich miednice miały kształt prostokąta. Ta cecha wynika z faktu, że łono jest pochylone do tyłu ciała. Należy zauważyć, że wszyscy ornithischowie zniknęli podczas tzw trzecie wielkie wyginięcie. saurischowie To są biodra jaszczurki. Tutaj jej łono, inaczej niż w poprzednim przypadku, było pochylone do przodu, w taki sposób, że miednica miała kształt trójkąta. Wiadomo, że trzecie wielkie wyginięcie przetrwały niektóre saurischian, wśród nich są przodkowie ptaków, które, jak już powiedzieliśmy, uważane są za współczesne dinozaury. Klasyfikacja ornithischicznych dinozaurów Wszyscy ornithischowie byli dinozaury roślinożerne dzielą się na dwa podrzędy: tyreoforany i neornitschian. Tyreofory Ze wszystkich typów dinozaurów, które istniały, być może najbardziej nieznane są te z tego podrzędu. Uwzględniono tu zarówno dwunożnych, jak i czworonożnych roślinożerców. Kiedyś ich wymiary bardzo się różniły w zależności od typu. Podczas gdy ich najbardziej charakterystyczną cechą było to, że na plecach mieli napierśnik o naturze kości. Wyposażono go w różnego rodzaju przedmioty, od płytek kostnych po kolce. Wśród tych opancerzonych bestii możemy wymienić między innymi Chialingosaurus, Ankylosaurus i Scelidosaurus. Neornitschowie Oto pogrupowane te, które mają przerażającą cechę: bardzo ostre zęby. Pomimo swojego wyglądu były dinozaurami, które żywiły się twardymi roślinami. Jest to jednak bardzo zróżnicowana grupa, obejmująca kilka rodzajów dinozaurów. Możemy jednak podać następujące przykłady: Iguanodon. Triceratops. Pachycefalozaur. Klasyfikacja dinozaurów saurischian W tym innym typie dinozaurów, saurischian, wszystkie dmięsożerne i niektóre roślinożerne inozauryTAk Tutaj istnieje podział na dwa podrzędy: teropody i zauropodomorfy. Teropody Dinozaury dwunożne są pogrupowane w tej podrzędności. Najstarszy wśród mięsożerców i drapieżników, takich jak słynny Velociraptor. Ale potem ewoluowały, dając początek roślinożercom i wszystkożercom. Te stworzenia wyróżniały się tym, że miały tylko trzy palce na każdej nodze, a także puste kości. Z tego powodu były bardzo zwinne. Ponadto niektórzy stali się zdolni do latania. Z tej grupy wywodzą się wszystkie rodzaje latających dinozaurów, więc mówimy o przodkach ptaków. Z tego powodu mówi się, że teropody nie zniknęły, ponieważ ptaki byłyby ich nową wersją. Wśród dinozaurów tego podrzędu możemy wymienić kilka przykładów: Tyrannosaurus, Velociraptor, Gigantoraptor i Archaeopterix. zauropodomorfy Zgrupowane są tutaj duże, czteronożne zwierzęta roślinożerne, które dodatkowo wyróżniają bardzo wydłużone szyje i ogony. Jednak najdawniejsze pochodzenie było mięsożerne i wyprostowane na dwóch nogach, chociaż mniejsze niż człowiek. Wśród zauropodomorfów są największe stworzenia, jakie istniały na ziemi. Pojawiły się dinozaury o długości do 32 metrów. Ale najmniejszymi z tego podrzędu byli szybcy biegacze, którzy pomogli im uciec przed wrogami. Co do większych, tworzyli stada, w których dorośli czuwali nad bezpieczeństwem mniejszych. Czymś innym, co ich identyfikowało, było to, że mogli używać swoich długich ogonów jako bicza. Wśród tej grupy możemy wymienić następujące dinozaury: Saturnalie. Apatozaur. Diplodok. Nazwy i opisy niektórych z najbardziej znanych dinozaurów Oto lista z imiona dinozaurów najbardziej reprezentatywny i być może najbardziej znany, z niektórymi najbardziej charakterystycznymi cechami. Dilofozaur Ten dinozaur stał się bardzo popularny, ponieważ pojawił się w filmie Jurassic Park. Jednak w filmie był reprezentowany w mniejszym rozmiarze, oprócz plucia trucizną, oba fałszywe. W rzeczywistości miały siedem metrów długości i ważyły ​​około 350 kg. Mówimy o jednej z najstarszych jej grup w jury dolnej. Zidentyfikowano je po dwóch grzebieniach na głowach, które, jak się uważa, były używane do przyciągania partnerów. Mieli też słabe przednie zęby, więc wiadomo, że byli padlinożercami, ponieważ nie mogąc utrzymać dużej zdobyczy, mieli tylko ten sposób żywienia. Celofyz Ta grupa gadów składała się z trzech gatunków. Jednym z nich był prymitywny dinozaur, z pewnością najbardziej znany ze względu na liczbę odkrytych skamieniałości całych szkieletów. Miał długość od 2,5 do 3 mi ważył około 28 kg. Uważa się, że potrafiły szybko biegać i były mięsożerne. Na pewno żywiły się mniejszymi jaszczurkami. Jego pysk był wydłużony i miał duże otwory, które zmniejszały wagę czaszki. Możliwe, że żyły w bardzo dużych stadach i dzięki temu mogły złapać więcej zdobyczy. Ponadto mieli szybki kęs, ze względu na zwisanie ich szyi. Ceratozaur Ta kolosalna jaszczurka zamieszkiwała planetę pod koniec jury. Główną cechą tych stworzeń była struktura przypominająca róg, którą mieli na głowach, poza nosami. Ponadto miał przed oczami dwa małe grzbiety w kształcie rogów. Był jednym z nielicznych terapodów, które miały na ciele kostną zbroję płytową. Ogon pokrywał połowę całkowitej długości ciała. Na całym grzbiecie przebiegał ślad kręgów. Żyli na terenach dzisiejszej USA, Tanzanii i na ziemiach europejskich. Warto dodać, że był to jeden z pierwszych odkrytych dinozaurów. Monolofozaur Jego nazwa pochodzi od herbu wieńczącego jego czaszkę. Zaczęło się między nozdrzami i rozciągało się do oczu. Ale w środku był wydrążony grzebień, więc uważa się, że te stworzenia mogły go użyć do zwabienia samic w okresie godowym. Jest to odmiana karnozaura, która żyła w Azji, pod koniec jury. Mogła osiągnąć sześć metrów długości na dwa wysokości. Ponadto miał przerażające, wyjątkowo ostre zęby. Zwykle ślady znalezione tych stworzeń znajdowały się w pobliżu wody. W taki sposób, że zakłada się, iż mieszkały w miejscach położonych blisko jezior i mórz. Spinozaur Te okrutne kolosy zamieszkiwały planetę w Afryce Północnej w okresie kredowym. Spinozaur wyróżnia się tym, że był największym ze wszystkich mięsożernych dinozaurów. Wiadomo, że miał aż 18 m długości i ważył niesamowite 21 ton. Jego czaszka była bardzo podobna do czaszki krokodyli, az kręgów na grzbiecie wyrastały długie kolce, które mogły osiągnąć 1,65 metra. Najprawdopodobniej kolce te łączyła pokrywająca je skóra. Miałyby one pełnić funkcję regulowania temperatury ich ciała, chociaż służyły również jako haczyk do przyciągania partnerów. Przez większość dnia chodzili na czworakach. Uważa się, że żywiły się głównie rybami, ponieważ lubiły spędzać dużo czasu w wodzie. Allosaurus Ze swej strony allozaur zamieszkiwał Ziemię pod koniec jury. Jest to duży teropod, osiągający do dziewięciu metrów długości. Był dwunożny i uzbrojony w potężne pazury i mocne nogi. Wiadomo, że te stworzenia używały swojego ogona, który był dość długi i ciężki, aby stabilizować swoją wagę podczas chodzenia. Jego czaszka była dość duża i zwieńczona dwoma grzbietami przed i nad oczami. Pomimo tak dużych rozmiarów, te drapieżniki były dość lekkie. Miały kształt piły, ale nie były zbyt duże. W taki sposób, że uważa się, że polowali, tropiąc swoje ofiary, aby ostro uderzyć je szczękami. Compsognathus Te miniaturowe gady żyły również pod koniec jury. Jest to jeden z mniejszych gatunków, mierzący średnio zaledwie metr i tylko trzy kilogramy. Jako mięsożercy żywili się mniejszymi jaszczurkami. Ale to, co najbardziej wyróżnia te stworzenia, to fakt, że są najbliższym krewnym prehistorycznego ptaka zwanego Archaeopteryx. Ten legendarny ptak jest znany jako brakujące ogniwo, łączące upierzone dinozaury i współczesne ptaki. Miały ogromne tylne kończyny i rozszerzony ogon, co ułatwiało im utrzymanie równowagi. Mieli również wydłużoną czaszkę ze spiczastym pyskiem, wyposażoną w małe nie ząbkowane zęby i duże oczy. Tyrannosaurus rex To bez wątpienia najsłynniejszy ze wszystkich dinozaurów. Zamieszkiwał planetę pod koniec kredy i był jednym z ostatnich, którzy zniknęli. Ponadto wyróżnia się tym, że jest jednym z największych drapieżników, jakie kiedykolwiek istniały. Najbardziej legendarny ze wszystkich gadów, był dwunożny i stał na potężnych tylnych nogach. Miał kolosalną głowę, długi i gruby ogon, by zrównoważyć jego ruchy. Podczas gdy jego przednie kończyny były niezwykle zszokowane w stosunku do reszty ciała, ale silne i uzbrojone w dwa palce z ostrymi pazurami. Pomimo swojej sławy uczeni nadal nie są pewni, czy byli myśliwymi, czy padlinożercami. Ale powszechnie znany wizerunek tak zwanego T-Rexa zaczyna się zmieniać pomimo studiów filmowych, które od lat produkują i sprzedają jego szczególny wygląd, mimo że czasami jest przerażający. Okazuje się, że z najnowszych badań wynika, że ​​mogła być pokryta piórami, co wcale nie powinno dziwić, należy uznać za normalne, ponieważ było to bardzo powszechne u wielu dinozaurów. Struthiomimus Nazwa tych wspaniałych stworzeń jest nieco sprzeczna, ponieważ została przetłumaczona z łaciny jako odtwórca strusia, ze względu na podobieństwo do tych olbrzymich ptaków naszych czasów. Chociaż szczerze mówiąc, naśladowcami powinny być strusie. Przekroczyły trzy metry długości i miały za swój dom niektóre obszary, które teraz znamy jako Stany Zjednoczone, w końcowych czasach kredy. Były bardzo lekkie dzięki wydrążonym kościom, które mogły osiągać duże prędkości podczas biegania. Mając tyle kości, zakłada się, że nie były mięsożerne. W tym sensie uważa się również, że gromadziły się w stadach. Nie mieli zębów, a ich pysk przypominał bardziej dziób. Prawdopodobnie były pokryte piórami. mononykus Te inne stworzenia również żyły pod koniec kredy i zamieszkały na Pustynia Gobi. Osiągnęli metr wysokości i ważyli około trzech kilogramów. Miały mocne tylne kończyny, którymi potrafiły wyróżnić się jako szybkie biegacze. Natomiast jego przednie kończyny były niezwykle krótkie i miały jeden palec, zakończony wydłużonym pazurem. Uważa się, że te dinozaury były pokryte piórami. Jego czaszka była mała, z równie małymi, ale ostrymi zębami. Uważa się również, że żywią się owadami i małymi zwierzętami. Byli nocnymi łowcami, takimi jak Velociraptor, do których ich oczy były dobrze przystosowane. Terizinozaur To zwierzę jest również znane jako „jaszczurka kosa” dzięki pazurom. Zamieszkiwał pod koniec kredy i zaludniony teren Azji. Niestety, nie udało się znaleźć więcej niż porozrzucanych szczątków kostnych tego stworzenia, w tym przerażających pazurów, które nadają mu nazwę i które wykańczają jego przednie kończyny. Uważa się, że mierzył od ośmiu do dwunastu metrów i mógł ważyć do sześciu tysięcy kilogramów. W przeciwieństwie do innych teropodów, Therizinosaurus podtrzymywał swój ciężar na dwóch tylnych nogach zakończonych czterema palcami zamiast trzema. Przerażające pazury jego przednich kończyn mierzyły do ​​70 centymetrów i miały kształt sierpa, dzięki czemu kończyny mogły mierzyć do 2,5 metra. Owiraptor Owiraptor to nieptasi dinozaur, choć zaskakująco podobny do ptaków. Wcześniej sądzono, że żywią się jajami, ponieważ pierwszy okaz został znaleziony w pobliżu gniazda. Jednak nowsze badania wykazały, że było to ich własne gniazdo. Mogły mierzyć około dwóch metrów i ważyć około 11 kg. Oprócz tego, że miały klatkę piersiową równą ptakom tamtych czasów, miały pióra zarówno na ciele, jak i na ogonie i przednich łapach. Uważa się, że mieli też grzebień podobny do australijskiego kazuara. Microraptor Odkąd o nim wiedziano, dinozaur ten stał się nieocenionym źródłem informacji dla tych, którzy badają ewolucję jego gatunku i ptaków. Dowody umiejscawiają je na początku kredy w regionach azjatyckich. Mieli wydłużone pióra, które tworzyły powierzchnie podparcia zarówno na czterech nogach, jak i na ogonie. Ze względu na ich łatwość psucia się ze współczesnymi ptakami szacuje się, że dzięki czterem skrzydłom i ogonowi jako steru mikroraptory mogły latać, a przynajmniej mniej szybować. Miał długość od 42 do 83 cm i zwykle nie ważył więcej niż kilogram. W taki sposób, że jest to jeden z najmniejszych znanych dinozaurów. Velociraptor Pomimo zniekształcenia jego wyglądu, w tym również znacznie większego rozmiaru niż ten, który nadał mu słynny film Jurassic Park, Velociraptor był małym stworzeniem. Ustalono, że faktycznie miał około 1,8 m długości, wliczając w to długi, sztywny ogon. Choć mogły ważyć około 15 kg. Te dinozaury zamieszkiwały Azję pod koniec kredy. Były dwunożne, a ich kończyny dolne wyposażone były w trzy pazury. Jeden z tych pazurów był większy i zakrzywiony i służył do zabijania ofiary. Uważa się, że mogły być również pokryte piórami. Plateozaur Ten typ dinozaura zamieszkiwał Ziemię w czasach triasu, na obszarze znanym obecnie jako kontynent europejski i Grenlandia. Chodziły wyprostowane na dwóch nogach i miały smukłą i bardzo długą szyję, którą również poruszały się z dużą łatwością, ponieważ składała się z dziesięciu kręgów. Wyróżniały się wśród Roślinożerne dinozaury ponieważ ich szyja pozwalała im żywić się najwyższymi liśćmi roślin, które ścinali ostrymi, choć małymi zębami. Mieli też silne kończyny dolne i krótkie ręce, wyposażone w chwytne palce i pazury, których z pewnością używali do obrony i chwytania jedzenia. Osiągały od pięciu do dziesięciu metrów, a ich waga wynosiła około czterech ton. Miały rozległy i potężny ogon, którym poruszały się do woli, aby zrównoważyć swoje ruchy. Apatozaur Kolosy te mogły osiągnąć prawie 23 m długości i ważyć około 22 ton. Jest jednym z głównych przedstawicieli tej rodziny gigantów wraz z Diplodokiem. Jednak apatozaur wyróżniał się mocniejszymi kośćmi. Jego kręgi miały perforacje worka powietrznego, co zmniejszało nacisk wywierany na nie przez ogromny ciężar gigantycznego stworzenia. Były roślinożercami, które dzięki długiej szyi i własnemu wzrostowi mogły żywić się najmniej dostępnym listowiem. alamozaur Ten drugi olbrzym jest jednym z największych znanych dotychczas dinozaurów. Urósł do 30 m długości i ważył aż 74 tony. Dzięki tym zapisom uważa się, że był to największy w Ameryce Północnej. Alamosaurus żył pod koniec kredy w przeciwieństwie do reszty tytanozaurów. Mieli małą głowę przyczepioną do długiej i mocnej szyi, szeroki i mocny tułów, cylindryczne nogi. Z ogonem, którym poruszali się i jednocześnie balansowali. Było to stworzenie roślinożerne, które, jak się uważa, wykorzystało swój rozmiar i szyję, aby uzyskać dostęp do wyższej roślinności. Ankylozaur Gatunek, który żył pod koniec kredy, okazuje się być najwybitniejszym spośród dinozaurów pancernych. To dlatego, że mieli ciężką i twardą zbroję wykonaną z płyt kostnych. Mogły mierzyć 6,25 metra długości i ważyć około sześciu tysięcy kilogramów. Były czworonożne, o szerokich, mocnych ciałach, dużej czaszce i dwóch rogach opadających do tyłu z tyłu głowy. Ich pyski kończyły się w kształcie dzioba uzbrojonego w małe zęby. Na końcu ogona mieli mocny maczug, który, jak się uważa, pełnił funkcję obronną. Parasaurolophus W tym przypadku nie mówimy o dinozaurach roślinożernych, które mogą chodzić zarówno w pozycji wyprostowanej, jak i dwunożnej, a także na czterech nogach. Dowody umiejscawiają je na końcu kredy zaludniającej Amerykę Północną. Te stworzenia wyróżniał się cylindrycznym grzebieniem, który opadał do tyłu od ich głów, nadając im ciekawy wygląd. Uważa się, że taki element służył do przyciągania samic zarówno wizualnie, jak i dźwiękowo, a także pomagał regulować temperaturę. Należą do dinozaurów z kaczodziobami i są uważane za Rzadkie zwierzęta niezwykle w tej grupie. Pachycefalozaur Stworzenia te żyły pod koniec kredy i, jak w poprzednim przypadku, także w Ameryce Północnej. Jego najbardziej charakterystyczną cechą była niezwykle gruba górna część czaszki. Kiedyś uważano, że do walki używali silnej głowy, choć pomysł został odrzucony. Szli wyprostowani na długich nogach i mieli małe ręce. Kiedyś miały około pięciu metrów długości i ważyły ​​około dwóch ton. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj. Dinozaury niekiedy kojarzą się nam z figurkami zabawkowymi dla najmłodszych dzieci. Ich fascynacja tymi stworami jest naprawdę widoczna podczas zabawy. Jednak odrobina wiedzy na temat tych stworzeń będzie również bardzo przydatna dla dorosłych. Przybliżmy zatem historię tych wspaniałych zwierząt, zaczynając od charakterystyki okresu, w jakim one żyły. Kiedy żyły dinozaury?Dinozaury rodzajeDinozaury gadziomiedniczneDinozaury ptasiomiedniczneTyranozaur( Tyrannosaurus rex)TriceratopsStegozaur ( Stegosaurus)Brontozaur (Brontosaurus)Diplodok (Diplodocus)Kronozaur ( Kronosaurus)Pterodaktyl (Pterodactylus)Spinozaur (Spinosaurus)Tarbozaur ( Tarbosaurus)Allozaur ( Allosaurus)Masjakazaur (Masiakasaurus)IguanodonMononyk (Mononykus)EoraptorBrachiozaur (Brachiosaurus)Giganotozaur (Giganotosaurus)Akrokantozaur (Acrocanthosaurus)Epidendrozaur (Epidendrosaurus)Alamozaur (Alamosaurus)Centrozaur (Centrosaurus)Ceratozaur ( Ceratosaurus) Te wielkie gady lądowe żyły w tak zwanej erze mezozoicznej. Wielu specjalistów po licznych badaniach śmiało stwierdza, że dinozaury żyły na Ziemi, gdy ta była po całkiem innej stronie galaktyki. Badacze z NASA stworzyli ciekawe animacje, które potwierdzają fakt, mówiący o tym, że najbardziej znane gatunki dinozaurów żyły na planecie wtedy, gdy ta była po zupełnie innej stronie Drogi Mlecznej. Określa się, że pojawiły się one na ziemi około 230 milionów lat temu. Przez ponad 100 milionów lat były to dominujące stworzenia, jakie kiedykolwiek poruszały się po Ziemi. Niestety gady wymarły około 60 milionów lat temu, a specjaliści nadal posiadają sporne zdania, co do prawdziwych przyczyn ich zniknięcia z powierzchni naszej planety. Dinozaury rodzaje Dinozaury można podzielić na wiele grup, w zależności od tego w jaki sposób będziemy je klasyfikować. Jednym z najpopularniejszych podziałów dinozaurów jest ich klasyfikacja na gadziomiedniczne i ptasiomiedniczne. Dinozaury gadziomiedniczne Dinozaury gadziomiedniczne to rząd dinozaurów, które posiadały miednicę bardzo podobną w budowie do miednicy jaszczurek. Jednymi z takich dinozaurów były teropody i zauropodomorfy. Teropody to głównie drapieżniki, poruszające się w zasadzie tylko na tylnych kończynach. Niektóre z nich wyglądem przypominały małe zwierzątka, które dodatkowo były opierzone. Jednak najbardziej rozpoznawalnym gatunkiem był zdecydowanie tyranozaur, którego pełna nazwa brzmi Tyrannosaurus rex. Zauropody natomiast były olbrzymimi stworzeniami, które poruszały się na czterech kończynach i posiadały długą szyję. Równowagę gwarantowały im dodatkowo długie ogony. Do tej grupy zaliczyć możemy bardzo znanego obecnie diplodoka- zdecydowanie największego dinozaura, jaki kiedykolwiek poruszał się po powierzchni Ziemi. Dinozaury ptasiomiedniczne Drugi rząd to dinozaury ptasiomiedniczne, których miednica bardzo przypominała miednicę ptasią, jak sugeruje nam to już sama nazwa. Stworzenia te posiadały dzioby, które osadzone były na bardzo specyficznych szczękach. Jednak, jakby się wszystkim mogło wydawać, nasze dzisiejsze ptaki wcale nie pochodzą od tych dinozaurów. Współcześnie żyjące ptaki swoje pochodzenie zawdzięczają gadom z rzędu gadziomiednicznych. Wiele z tych dinozaurów wyróżniało się dziwnie ukształtowanymi czaszkami i głowami, które pokryte były kostnymi naroślami. Triceratopsy posiadały charakterystyczne rogi wokół głów, natomiast stegozaury miały charakterystyczne płyty na ogonie i na grzbiecie. Jedną z ciekawych grup, jakie wchodziły w skład dinozaurów ptasiomiednicznych były ornitopody. Ich szczęki posiadały setki zębów, które służyły do rozdrabniania roślinnego pokarmu. Wszystkie gatunki z tej grupy dinozaurów były roślinożerne, zarówno te, które poruszały się na dwóch czy czterech kończynach. Tyranozaur( Tyrannosaurus rex) Ten dinozaur to jeden z największych drapieżników, jakie kiedykolwiek chodziły po Ziemi. Tyranozaur był dwunożnym mięsożercą. Dodatkowo długi ogon zapewniał mu odpowiednią równowagę. Skamieniałości, jakie do tej pory odnaleźli archeologowie, mogą wskazywać na to, że miał on około 12 metrów długości, 6 metrów wysokości oraz jego waga mogła dochodzić nawet do ponad 6 ton! Dinozaur ten miał bardzo krótkie przednie nogi, które posiadały tylko dwa palce. Jego zęby były przystosowane do łapania i zjadania mięsa. W przypadku, gdy jeden został wyłamany, na jego miejsce bardzo szybko wyrastał kolejny. rys.: Steveoc 86 / wikimedia commons Triceratops Występował na obszarze dzisiejszej Ameryki Północnej około 70 milionów lat temu. To roślinożerny gatunek dinozaurów, który posiadał trzy rogi. Jest to obecnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych gatunków dinozaurów na świecie. Ten stwór mógł mieć długość do 9 metrów, a jego waga niekiedy dochodziła nawet do 12 ton. Zaniepokojony lub podrażniony triceratops zachowywał się bardzo podobnie do obecnie występujących nosorożców. Atakował wroga swoim ciężarem i dodatkowym orężem w postaci rogów. Jego głównym pożywieniem były liście i inne części roślin, które zrywał bezzębnym dziobem. rys.: Dmitry Bogdanov / wikimedia commons Stegozaur ( Stegosaurus) Jest to dinozaur ptasiomiedniczny, który żył w późnej jurze. Jego główną cechą rozpoznawalną są płyty na grzbiecie i kolce na ogonie. Jego długość wynosiła około 9 metrów. Ten gatunek poruszał się na czterech kończynach oraz posiadał bardzo małą głowę. Do dzisiaj nie wyjaśniono konkretnych funkcji, jakie mogły pełnić płyty i kolce na jego ciele. Prawdopodobnie pełniły one funkcję obronną. Niska pozycja głowy może wskazywać natomiast na to, że żywiły się one głównie niskimi roślinami. fot. : Jakub Hałun / Bałtów Park Jurajski ./ wikimedia commons Brontozaur (Brontosaurus) Żył około 150 milionów lat temu w późnej jurze. Dorosły osobnik tego gatunku mógł ważyć nawet 23 tony. Niegdyś był uważany za apatozaura, jednak w 2015 roku wykazano znaczne różnice między nimi. Jest to jedno z największych zwierząt z czasów epoki dinozaurów. Gatunek ten miał cienką i długą szyję, która ułatwiała mu żywienie się roślinami. Dodatkowo miały one długi, biczowaty ogon. rys.: Charles R. Knight / wikimedia commons Diplodok (Diplodocus) Jego pierwsze szczątki odkryto w 1877 roku. Ten gatunek cechowała niezwykle długa szyja i mała głowa, które pomagały mu w zdobywaniu pożywienia, jakim były rośliny. Diplodok głównie żywił się liśćmi z drzew i krzewów, które zrywane były dzięki długim zębom. Jego długość potrafiła sięgać 27 metrów, co czyni go jednym z największych gadów na świecie. Długi ogon służył mu z zasady jako obrona przed drapieżnikami, a słupowate kończyny pomogły utrzymać ponad 20 ton masy dinozaura. rys.: James St. John / flikr Kronozaur ( Kronosaurus) Jest to jeden z największych morskich gadów, jakie żyły na Ziemi. Długość jego ciała osiągała niekiedy 9 metrów, a dorosłe osobniki potrafiły ważyć nawet 10 ton. Ten mięsożerny pliozaur żył we wczesnej kredzie. Poruszanie się tego dinozaura ułatwiały dwie pary dużych płetw, a ogon ułatwiał prawdopodobnie sterowanie. Jego cechą charakterystyczną były duże oczy i nozdrza, dzięki którym mógł wyczuwać zapachy pod wodą. Jego czaszka na szczycie była bardzo spłaszczona i osiągała długość do 2 metrów. rys.: Dmitry Bogdanov / wikimedia commons Pterodaktyl (Pterodactylus) Ten niewielki pterozaur żył w okresie późnej jury na terenie obecnej Europy. Był on pierwszym latającym gadem, jaki został odkryty. Rozpiętość jego skrzydeł wynosiła nawet 1,06 metra. Były one zbudowane ze skórnej błony. Po kształcie zębów można stwierdzić, że był to prawdopodobnie gatunek mięsożerny, a dokładniej rybożerny. Jego czaszka długości 20 cm bardzo ułatwiała mu spożywanie ryb. Naukowcy twierdzą, że mógł się on zanurzać i nurkować w wodzie podobnie jak dzisiejsze kaczki. rys.: Matthew Martyniuk / wikimedia commons Spinozaur (Spinosaurus) Jego pierwsze skamieniałości odnaleziono w 1910 roku w Egipcie. jego najbardziej rozpoznawalną cechą są długie wyrostki kolczyste, które wyrastają z kręgosłupa i osiągają długość nawet do 1,69 metra. Niektórzy zgodnie twierdzą, że były one połączone płatem skóry, przez co całość razem przypominała żagiel. Według naukowców był on mu potrzebny do regulowania temperatury ciała. Jego pysk był bardzo wydłużony i podobny do dzisiejszego krokodyla rys. ArthurWeasley / wikimedia commons Tarbozaur ( Tarbosaurus) To rodzaj wielkich drapieżnych dinozaurów. Żyły one w okresie późnej kredy na terenie dzisiejszej pustyni Gobi w Azji. Tarbozaur osiągał długość do 13 metrów i mógł ważyć nawet 5 ton. Posiadał dwie krótkie przednie łapy, które były jeszcze krótsze niż u tyranozaura, co mogło wyglądać dość komicznie. Jego głównym pożywieniem było mięso, a zdobywanie pokarmu umożliwiały mu spiczaste zęby. Gatunek ten miał dość dużą głowę i oczy skierowane do przodu. Największa znaleziona czaszka tego osobnika miała długość ponad 1,30 metra. rys.: ABelov2014 / wimedia commons Allozaur ( Allosaurus) Ten rodzaj teropoda żył w późnej jurze około 150 milionów lat temu. Był to dwunożny drapieżnik, którego wielka czaszka wyposażona była w ostre zęby. Co do jego długości nie można być w 100 % pewnym. Niektóre źródła podają, iż mógł mierzyć nawet do 12 metrów. Posiadał trójpalczaste, niewielkie kończyny przednie, natomiast równowagę ciała zapewniał mu długi i ciężki ogon. Naukowcy twierdzą, że gad ten prowadził stadny tryb życia i polował w grupach na dużo mniejsze dinozaury. Pierwsza opisana kość tego gatunku pochodzi z roku 1869. rys.: Nobu Tamura / wikimedia commons Masjakazaur (Masiakasaurus) Rodzaj teropoda żył na Madagaskarze w późnej kredzie. Jego nazwa została ustanowiona na cześć sławnego szkockiego muzyka, jakim był Marek Knopfler, gdyż naukowcy stwierdzili, że podczas słuchania jego dzieł, odnajdywali najwięcej skamieniałości. Był to poruszający się na dwóch kończynach, drapieżny dinozaur. Całkowita długość jego ciała wynosiła raptem 1,8 metra. Gatunek ten miał długą i niską czaszkę oraz dość specyficzne uzębienie, które nachylone było ku przodowi i wystawało za pysk. Obecnie odnaleziono i w pełni opisano 65 % całego szkieletu. rys.: Nobu Tamura / wikimedia commons Iguanodon Jest to ten gatunek dinozaura, który był najczęściej spotykany w filmach. Jego dosłowne tłumaczenie nazwy oznacza ,,ząb legwana”, gdyż uzębienie tego osobnika jest bardzo podobne do zębów roślinożernych jaszczurek. Był to duży i masywny dinozaur z grupy ornitopodów, który poruszał się na czterech kończynach. Jego głównym pożywieniem były skrzypy i sagowce oraz rośliny iglaste. Duży, zaokrąglony dziób z przodu pyska pomagał mu rozcierać i zdobywać pożywienie. Gatunek ten nazwano w 1825 roku i był to jednocześnie drugi, nieptasi dinozaur, który oficjalnie nazwano i sklasyfikowany. fot. : DinoTeam / wikimedia commons / Dino Park w Bratysławie Mononyk (Mononykus) Rodzaj teropoda, który żył w okresie późnej kredy, czyli około 70 milionów lat temu. Zwierzę to osiągało do 70 centymetrów wysokości i 1,5 metra długości. Pierwsze skamieniałości tego osobnika znaleziono na terenie Mongolii. Jego cechą charakterystyczną był niewielki grzebień, który wyrastał z mostka. Naukowcy zgodnie jednak stwierdzają, że nie był on przystosowany do latania. Zdecydowanie osobniki z tego gatunku potrafiły bardzo szybko biegać, co ułatwiało im ucieczkę przed innymi drapieżnikami. Malutkie ząbki, jakie naukowcy odnaleźli w tylnej części jego czaszki świadczą o tym, że gad ten mógł żywić się owadami oraz małymi zwierzętami. fot.: Thomas Cowart / wikimedia commons Eoraptor To bardzo mały, zwinny i szybki dinozaur gadziomiedniczny. Jego wstępny opis i klasyfikacja ukazały się dopiero w 1993 roku. Ten mały dinozaur był bardzo często pożywieniem ogromnych drapieżników. Czaszka tego osobnika była lekko zabudowana i dodatkowo miała bardzo ciekawe uzębienie. Ostre zęby z przodu, a jednocześnie liściokształtne z tyłu, mogą świadczyć o tym, że gatunek ten był wszystkożerny. Obecnie jego dokładna pozycja systematyczna jest nie do końca jasna, jednak początkowo uznano go za teropoda. fot. The Carouselambra Kid / flikr Brachiozaur (Brachiosaurus) Klasyfikowany jako zauropod, duży dinozaur z okresu późnej jury. To jeden z największych i zdecydowanie najcięższych dinozaurów. Szacuje się, że gdyby człowiek mógł stanąć obok niego, to sięgałby mu zaledwie do kolan. Jego długość niekiedy wynosiła nawet 24,5 metra, a jego masa to około 28 ton. Dinozaur ten głównie szukał pożywienia w koronach drzew, gdzie inne gatunki nie dosięgały. Umożliwiała mu to bardzo długa szyja. Początkowo naukowcy sądzili, że zwierzę to żyło w wodzie, gdyż mogła mu ona pomóc w utrzymaniu ciężaru ciała, jednak dość szybko te informacje okazały się nieprawdziwe. rys. RobinGoodfellow_(m) / flikr Giganotozaur (Giganotosaurus) Ten gatunek, mimo tego że został nazwany kilkanaście lat temu, to w dalszym ciągu czeka na szczegółowy opis. Ten ogromny dinozaur to rodzaj karcharodontozaura. Żył w ,,środkowej kredzie” na terenie dzisiejszej Ameryki Południowej. Jest to zdecydowanie jeden z największych teropodów. Przypuszcza się, że mógł polować na szybsze i mniejsze zwierzęta. Fragmentaryczne szczątki niekiedy okazują się błędne, lecz jego długość szacowana jest na około 12 metrów. rys. ДиБгд / wikimedia commons Akrokantozaur (Acrocanthosaurus) Jest to rodzaj teropoda, który żył około 100 milionów lat temu na terenach dzisiejszej Ameryki Północnej. Jego skamieniałości zazwyczaj odnajduje się w stanach Oklahoma czy Teksas. Był to dwunożny drapieżnik, który mógł ważyć nawet do ponad 2 5 ton. Jego cechą charakterystyczną były wysokie kolczaste wyrostki, które wyrastały z kręgosłupa i ciągnęły się od szyi aż do końca ogona. Do tej pory nie wiadomo do czego one mogły służyć. Niektórzy twierdzą, że mogły być pomocne w procesie komunikowania się z innymi osobnikami gatunku. rys. DiBgd / wikimedia commons Epidendrozaur (Epidendrosaurus) Nie jest to klasyczny dinozaur, lecz raczej ptak, tak jak sugeruje jego nazwa, która oznacza ,,nadrzewnego jaszczura”. Ten niezwykły teropod mierzył zaledwie 15 cm i ważył około 100 gramów. Jest to obecnie najmniejszy znany dinozaur, jaki kiedykolwiek odkryto. Jego budowa kończyn przednich wskazuje na to, że prowadził nadrzewny tryb życia. Przypuszcza się, że jego pisklęta mogły wydrapywać się z bardzo trudnych miejsc, na przykład spod kory. rys. / wikimedia commons Alamozaur (Alamosaurus) Ten gatunek jest największym dinozaurem z okresu kredowego występującego na terenie Ameryki Północnej. Jednocześnie należy on do największych zwierząt naszej planety. Gad ten był gigantyczny. Naukowcy stwierdzają, że mógł ważyć nawet do 70 ton. Dzięki swojej długiej szyi mógł żywić się wysoko zawieszonymi roślinami. Jego pierwsze szczątki odnaleziono w Nowym Meksyku, a pełny opis upubliczniono w 1922 roku. rys. DiBgd / wikimedia commons Centrozaur (Centrosaurus) Żył w dzisiejszej zachodnio-południowej prowincji Kanady. Jest to przedstawiciel rodzajów ceratopsa. Jego cechą rozpoznawalną był duży róg nosowy, który lekko zakrzywiał się do przodu. Dinozaur ten miał około 6 metrów długości i ważył ponad 3 tony. Oprócz dużego rogu, cała jego czaszka była ozdobiona małymi różkami ponad oczodołami. Podobnie jak inni przedstawiciele ceratopsów, żywił się paprociami i innymi roślinami szypułkowymi. Gad ten prowadził stadny tryb życia, a w razie zagrożenia tworzył ciasne grupy, które stanowiły swoistą barierę przed drapieżnikami. rys. Nobu Tamura / wikimedia commons Ceratozaur ( Ceratosaurus) To drapieżnik z rodzaju teropodów, który obecnie posiada najbardziej kompletny szkielet. Jego nazwa dosłownie oznacza ,,rogatego jaszczura”. Tak jak sugeruje tłumaczenie, jego najbardziej rozpoznawalną cechą był charakterystyczny róg nosowy. Zęby tego osobnika były niezwykle długie co sugeruje, że mógł on żywić się dużo większą zdobyczą. Dodatkowo obecne wyrostki kolczyste kręgów ogonowych mogły pomagać mu w pływaniu. Ten drapieżnik poruszał się na dwóch tylnych kończynach. Model: RobinGoodfellow_(m) / wikimedia commons O dinozaurach można mówić przez wiele godzin. Jest to temat, który prawdopodobnie nigdy nie zostanie do końca zamknięty, gdyż niektóre szkielety uniemożliwiają identyfikację i opis poszczególnych gatunków. Jednak specjaliści w dalszym ciągu pracują nad badaniem tych niezwykłych stworzeń (podobnie zresztą jak najdziwniejszych stworzeń, które zamieszkują kulę ziemską), które już miliony lat temu zniknęły z powierzchni kuli ziemskiej.